Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, Fransa’daki boşanma davasının Türkiye’de tanınması ve geçerli sayılmasına ait davada, yabancı mahkeme kararının ibraz edilmemesi nedeniyle mahallî mahkemenin kabul kararını bozdu.
Kararda, davanın kabulü için tenfiz dilekçesinin, yabancı mahkeme ilamı ve katılaşma kararının onanmış örneği ile çevirisinin Türkiye’deki dava belgesine eklenmesinin zarurî olduğu bildirildi.
Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, D.T. ve C.T, 2020’de Fransa’da boşandı, karar 2021’de katılaştı. Boşanma protokolünün Türkiye’de de tanınmasını ve geçerli sayılmasını isteyen D.T, Mersin 7. Aile Mahkemesinde “tanınma ve tenfiz” davası açtı. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesinin akabinde da istinaf kanun yoluna başvurulmaması üzerine karar katılaştı.
BOZULMASINA KARAR VERİLDİ
Katılaşma kararından sonra Adalet Bakanlığı, kanun faydasına bozma isteminde bulundu. Temyiz istemini görüşen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, kararın sonuca tesirli olmamak üzere bozulmasına karar verdi.
Dairenin kararında, Türk Milletlerarası Özel Hukuku’nda, yabancı mahkemelerin hukuk davalarına ait verdikleri ve o devletin kanunlarına nazaran katılaşmış kararının Türkiye’de tanınması ve geçerli sayılması için tenfiz dilekçesinin, yabancı mahkeme ilamı ile katılaşma kararının o ülkece usulen onanmış aslı yahut ilamı veren yargı organı tarafından onanmış örneğinin ve çevirisinin Türkiye’deki dava evrakına eklenmesinin mecburî olduğu tabir edildi.
Dava konusu olayda ise taraflar ve avukatlarınca hazırlanmış uzlaşma ile boşanma mukavelesinin belgeye eklendiği fakat yabancı mahkeme kararının ibraz edilmediği anımsatılan kararda, Türkiye’deki mahkemenin bu formda davanın kabulüne karar vermesinin hukuka muhalif olduğu aktarıldı.
Kelam konusu eksikliğin tamamlanması için taraflara müddet verilebileceği belirtilen kararda, eksikliğin giderilmesinin akabinde 5718 sayılı kanunun 58’inci hususuna nazaran dava kaidelerinin incelenerek sonucuna karar verilmesi gerektiği bildirildi.
Kararda, mevcut dava evrakına sunulan dokümanlar kapsamında Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 363/1’inci hususu gereği mahallî mahkeme kararının sonuca tesirli olmamak üzere bozulmasına hükmedildiği belirtildi.