Aslında, farklı kutuplar ortasında gidip gelen, bol renkli geniş bir palet sunar şenlik.
Örnek olarak tıpkı gün izlenen iki sineması ele almak kâfi : Baz Luhrmann’ın müsabaka dışı sunulan, Elvis Presley odaklı ana akım büyük imaliyle, 2018’de “Arakçılar” ile birinci Altın Palmiye’sini kazanan Japon direktör Hirokazu Kore-eda’nın ana seçkide heyecan veren sineması “Uğur Perileri”, ya da, İngilizce ismiyle “Broker”…
Bir yanda, Şenlik Sarayı önündeki kalabalığın, başta Tom Hanks isimlerini haykırdığı “tanınmış” yıldızlar; öte yanda, Kore-eda’nın hepsi çok başarılı oyuncularının karşılaştığı göreli ilgisizlik. Cannes’da her ikisi de çok doğal! Hirokazu Kore-eda, hümanist yaklaşımıyla birebir temasal çizgiyi, metot yöntem derinleştiren bir sanatçı. Geniş manasıyla aile temasına takmış bir sefer aklını; bu temel mevzunun kıymetinin altını, her sinemasında değişik bir açıdan ele alıyor. Bireyler ortasındaki zoraki ya da seçilmiş birlikteliklerin özünü sorgulayıp duruyor. Her seferinde de tabanlardan çıkıp gelen beklenmedik yansımalar eşliğinde…
Manikeist ideolojiden nefret eden bir direktör Kore-eda. Dünyadaki insanları uygunlar ve berbatlar diye ikiye ayırmıyor. İnsan tabiatının özündeki yoğunluğu, yer yer sertliğe hatta şiddete dönüşebilen o sevecen, yumuşak, esnek, bir o kadar da katı, acımasız tabiatımızın karmaşık yapısını anlamaya ve yansıtmaya çalışıyor daima…
“Uğur Perileri” öksüz kalmış ya da terk edilmiş çocuklar konusuna eğiliyor. Varlıklı bir adamdan gebe kalan kız, aldırmak istemediği bebeğini, güç durumda kalan ancak kimliklerini açıklamak istemeyen annelere yardım eli uzatan devletin yerleştirdiği, bir ATM’ye benzeyen terk hücresi “Baby Box” içine yerleştirmek yerine, sokağa, çabucak o kutunun önüne bırakır…
Evlatlık çocuk edinmek isteyenlerin müracaatlarına fazla bekletmeden karşılık verebilmek için bebek kaçakçılığı yapan iki kafadar, çabucak el koyarlar beşiğe…
Evlatlık edinmenin güç ve uzun sürecinden kurtulmak isteyen zenginlere, o bebeği genç annenin de isteği ve iştirakiyle pazarlamaya çalışmalarının hikayesidir sinema…
Ne güzel polis vardır, ne de makûs polis. Ne uygun anne, ne de berbat anne. “Uğur Perileri”nde, içlerine düştükleri sıkıntı şartlarda ömür savaşı veren beşerler vardır yalnızca…
Hirokazu Kore-eda, ikinci defa Altın Palmiye alabilecek bütünlükteki bu hassas sinemasıyla, tekrar gönülden alkışlanıyor…