Hikayeleriyle şöhrete kavuşan William Saroyan bir mühlet sonra tiyatro yapımcılarının ilgisi çeker Birinci olarak ‘Yüreğim Akıncılar Escort Bayan Dağlardadır’ isimli bir oyun kaleme alan muharrir Tiyatro Eleştirmenleri Cemiyeti nin gecesinde Bay Dowling le tanışır Dowling in Yazdığın her oyunu gözüm kapalı alırım demesiyle New York ta bir otele Akıncılar Escort kapanan Saroyan yazmaya başlar Kendine bir program çıkarır Altı günde oyunun yazım sürecini tamamlayacaktır Totalde altı perde yazacaktır Yani her gün bir perdeyi bitirmek zorundadır Önemli olan kaç perde olacağı Escort Akıncılar değil altı günde bir çalışanın haftalık çalışma mühleti içinde yazılıp bitirilmesiydi Her müellif bir emekçidir ne de olsa 8 Mayıs 1939 Pazartesi ile 13 Mayıs 1939 Cumartesi günleri ortası oyunu yazmayı bitirir Hedeflediğine ulaşır lakin oyun altı değil beş perde olmuştur
Saroyan gece gündüz durmaksızın yazdığını söyler Toplumsal hayattan ziyadesiyle sıkıldığı bir periyotta yazmaya başlamıştır Çalışmak ona düzgün gelmiştir O denli ki bu altı günlük çalışma yeniden bir işçi onuru ve gururuna kavuşmam için kâfi oluyor der
‘En Hoş Günlerin’ ismini taşıyan bu oyun rıhtımda köhne bir barda takılan bir küme genç adamı anlatır Ana karakter Joe tıpkı ‘Yüreğim Dağlardadır’daki Ben Alexander üzere egemenlerin güzeline gitmeyen alışılmamış duran ve kendi başına takılan bir adamdır Bu halinden ötürü ne utanır ne de gocunur Saroyan Joe ve arkadaşlarından yola çıkarak hayatta trajik olanı komik bir yola aktarmaya çalışır modern hayatın baş karışıklıklarıyla paradokslarını resmeden oyun şimdi erken bir devirde 1939 da daha ortada Beckett in ‘Godot yu Beklerken i 1952 Ionesco nun ‘Kel Şarkıcı’sı yokken absürt tiyatronun habercisi olur
En Hoş Günlerin William Saroyan, Aras Yayıncılık, 2019.
Saroyan bu metinle 1939 yılında hem Pulitzer Ödülü nü hem de New York Drama Eleştirmenleri Ödülü nü kazanır Ama Pulitzer Ödülü nü reddeder Çünkü kendisi tıpkı oyunda da hissettirdiği üzere sanatın egemenlerin hizmetinde bulunmasından rahatsız olur
Oyun direktör Henry Codman Potter tarafından 1948 yılında sinemaya uyarlanır Başrolde James Cagney oynar 2005 2006 ve 2006 2007 dönemlerinde Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından ‘Yaşamak Vakti’ ismiyle sahnelenir
Saroyan erken vakitte ‘En Hoş Günlerin’ isimli oyun için Amerikan tiyatrosunun geleceğini etkileyeceğini söyler Ben bunun nedenini biliyorum lakin her mesleğin kendi fonksiyonunu yerine getirme hakkı olduğuna inandığımdan detayları eleştirmenlere bırakıyorum diyen muharrir çalışma biçimiyle ilgili samimi açıklamalarda bulunur Her yerde ve her şartta yazabileceğini sav eden Saroyan bu oyunu bilhassa süratli yazmak zorunda olduğunu söyler Çünkü kapalı bir havada havalandırması makûs olan manzarasız bir otel odasında kalmak zorundadır Ayrıyeten uzun müddettir ziyaretini ertelediği Dublin e gitmeyi canı gönülden istemektedir Bunun için de oyunu tiyatro yapımcısına teslim edip parasını alması gerekir
Saroyan oyun müellifliğiyle edebi müelliflik ortasında bir fark olduğunu düşünür Oyunların yapısı itibariyle müellif ve okur ortasında cereyan eden bir hadise olarak kalamayacağını metni manalarından şeyin karakterleri çalışan onlara hayat veren oyuncular olduğunu ve bu sayede bir mana yaratılabileceğini düşünen Saroyan ortaya çıkan hissin her seyircide üç aşağı beş üst tıpkı halde algılanması gerektiğini söyler Yeniden bu noktadan yola çıkarak bir meslek olan oyun müellifliği için tercih edilecek en makûs yolun okula gitmek olduğunu lisana getiren Saroyan Bu yol dünyadaki bütün ahmakların seçeceği yoldur ve elbet bir çeşit oyunların yazılmasına sebep olacaktır da lakin o denli zannediyorum ki bu oyunlar yazılmazsalar çok daha âlâ olur der Daha çok hayatla bir münasebet kurulmasını hayatın diğer yollardan kavranması gerektiğini düşünen Saroyan ekler Vakit içinde olduğun şeyi olmaya başlangıçtan itibaren başlarsın Sınıfta değil
